கவிதை சைக்கிள்

இன்று அதிகாலை பனியினூடே
இமைபிரிக்கும்போது
என் மிதிவண்டியின் பூட்டை
உடைத்துக்கொண்டிருந்தது கவிதை

மறுபடியும் இமைகளை
மூடிக்கொண்டு விழித்திருந்தேன்

களவாடும் அதன் முயற்சிக்கு
இசைந்துகொடுத்து
சின்னச் சின்ன க்றீச்சிடுதலால்
என்னையும் உசுப்பியது மிதிவண்டி

உறங்குவதான எனது நடிப்பு
கவிதைக்குத் துணைசெய்ய
க்ளிங் க்ளிங் என மணியடித்தபடி
மிதிவண்டியை நகர்த்தியது அது

சூரியன் வந்த பிறகு
போர்வை விலக்கி
பற்கள் துலக்கி
முகம் கழுவி
தேநீர் அருந்தி
செய்தித்தாள் வரை
வந்து சேர்ந்தேன்

என் மிதிவண்டியில்
எங்கேயோ பயணப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும்
அந்தக் கவிதையைப் பற்றி
எந்தச் செய்தியும் இல்லை
இந்தச் செய்தித் தாளில்