ஓவியா அல்லது வனதேவதை

கடந்த பத்து நாட்களாக
வீடெங்கும் விரவிக்கிடந்த
ஓவியா இல்லாத
அந்த வெறுமையை எட்டி உதைக்க
வந்து சேர்ந்தாள்
மறுபடியும் அவளே

நட்டிருந்த கொய்யாச் செடியைக் காட்டி
என்ன செடியென்றேன்
அவளிடம்

மீன் செடியென்று சொன்னாள்

மாம்பழத்தைக் காட்டிக் கேட்டபோது
மீன்பழம் என்றாள்

அவள் விரும்பிச் சாப்பிடும்
கெழுத்தியின் மீசைமுடியை
ஞாபகமூட்டி
கிளப்பினாள் என்னை
மீன்கடை நோக்கி

மீசையொன்றை வைத்துக்கொள்ளும் ஆசையால்
அவதிப்பட்டு வந்த அவள்
சப்பாத்திக்குப் பிசைந்த மாவில்
மூக்குக்குக் கீழே ஒட்டிக்கொண்டாள்
கோதுமை மீசையை

நாய் கதை, பூனை கதை, கிளி கதை
கேட்டுக்கேட்டுச் சலித்துப் போன அவள்
செடி கதை, இலை கதை, மாமா கதை,
டிவி கதை, தெரு கதை, கதவுக் கதை,கண் கதை, கை கதை,
போர்வைக் கதை, சைக்கிள் கதை, பந்து கதை
என புதுப்புதுக் கதைகளைச்
சொல்லச் சொல்லி
உறங்காமலும், உறங்க விடாமலும் ஆக்கினாள்
அவ்விரவை

இப்போது
படிமங்கள் பூத்துக்குலுங்கும்
வனதேவதை உலவுகிறாள்
எனது வீட்டில்